www.petzshow.fora.pl

Omitsu.

Azorek...mój malutki kundelek.

To maleństwo, co przyszło na świat w piękny dzień...
Jest moim kochanym psem...
Jest moim malutkim skarbem...
Jest jedyny taki na świecie...
Mowa oczywiście o Azorku...

~~~

To ja pierwsza ujrzałam go przy matce...
To moje oczy spojrzały na niego jako pierwsze ze wszystkich ludzkich...

Nazwałam go Azorek. Miał być Edi. Na cześć szczeniaczka mojej poprzedniczki - Tani [*]. No, ale dziadek nie chciał Ediego i dogadaliśmy się, że będzie on nosił imię: Azor. Od 7 sierpnia 2007 roku czekam na nowego psa. I jakoś nikt nie miał, albo nikt nie chciał oddać... Szczeniak ten miał zastąpić moją kochaną Tanię [*], która niestety nie dożyła nawet 2 lat... Umarła niedługo przed swoimi urodzinami... Azorek to kochany pies. Często przytula się do czyi matki i zasypia. Je bez problemów... Jest spokojny i wcale nie piszczy tak bardzo, jak inne nowo narodzone szczeniaczki... po prostu jest kochany. NA RAZIE... Odziedziczył charakter po ojcu i będzie groźniejszy, oraz będzie miał długą sierść. Zupełna przeciwność Tani, gdy była w jego wieku... Była ruchliwa, piszczała, wierciła się... Skąd go mam... Jak pisałam wyżej czekałam aż ktoś będzie miał... Ale dziadkowie chcieli tylko od zaufanej suki. A były to na prawdę wyjątki... Szczególnie podobała im się Saba - sznaucer olbrzym mojego wujka. Jednak ona nigdy nie miała szczeniaków i raczej mieć nie będzie... Chyba, że zdarzyłby się wypadek z inna rasą, lub kundelkiem... Więc odpadało... Dziadkowie po kryjomu szukali psa dla mnie. Bez skutku. Ja wiedziałam. Słyszałam ich rozmowy z gośćmi i telefoniczne także... I nic. Potem nadszedł zwykły dzień. Miśka biegała jak zwykle po podwórku cała rozweselona, Kropka zaś wygrzewała sie na słońcu. Wtedy coś zobaczyłam... Że ma dziwnie gruby brzuch. Już od jakiegoś czasu taki miała, ale teraz to na prawdę... Zawołałam dziadka. Myślałam, że może ją przekarmił, albo coś się z nią dzieje... Nawet nie wpadło mi do głowy to co powiedział dziadek. Kropa była w ciąży! Nareszcie moje marzenie spełniało się... No i nadeszła piękna chwila - zakończenie roku szkolnego! Byłam strasznie zadowolona. ;3 Wieczorem poszłam jeszcze do Miski i Kropy. Zawołałam sunię. Cisza. Potem drugi raz. Cisza. W końcu podeszłam do budy... Kropka leżała ciężko dysząc. Dawałam jej wody, jedzenia, bo sama nie wychodziła. Powiedziałam dziadkom. Kazali mi iść do domu i dać jej spokój, a jutro się zobaczy czy będą... No i z samego rana zaspana, przypomniałam sobie o wczorajszym zdarzeniu. Pobiegłam szybko i ujrzałam GO... Pięknego, grubiutkiego, czarnego klopsika <3 Byłam taka szczęśliwa... Pędem popędziłam do babci i powiedziałam jej o szczeniaku. W szkole nie myślałam o niczym innym, tylko o tym jak wygląda w całości, jakiej jest płci, jak dać na imię... Gdy wróciłam szczeniak leżał już na legowisku. Dziadek przyszedł cały zadowolony. Widać, że go polubił. zapytałam się czy to chłopiec czy dziewczynka. On na to że chłopiec. Szczerze wolałam dziewczynkę, ale nigdy nie miałam chłopca a chciałam zobaczyć, czy zrobi to na mnie różnice. Potem dziadek ciągle mówił, jaki on śliczny i śmieszny... Maść... Nie jest on cały czarny... Ma białą pierś, białe skarpetki, białą plamkę na buźce, a pod buźką ma białą plamkę, troszkę rude plamki nad oczkami, ale zlewają się z czarną maścią i białą łatkę na karku, którą widać na zdjęciu...
Azoruś rośnie...

~~~

Dziękuję za uwagę.